Ψαλμοί 137

1. Επι των ποταμων Βαβυλωνος, εκει εκαθισαμεν και εκλαυσαμεν, οτε ενεθυμηθημεν την Σιων.

2. Επι τας ιτεας εν μεσω αυτης εκρεμασαμεν τας κιθαρας ημων.

3. Διοτι οι αιχμαλωτισαντες ημας εκει εζητησαν παρ' ημων λογους ασματων· και οι ερημωσαντες ημας υμνον, λεγοντες, Ψαλατε εις ημας εκ των ωδων της Σιων.

4. Πως να ψαλωμεν την ωδην του Κυριου επι ξενης γης;.

5. Εαν σε λησμονησω, Ιερουσαλημ, ας λησμονηση η δεξια μου.

6. Ας κολληθη η γλωσσα μου εις τον ουρανισκον μου, εαν δεν σε ενθυμωμαι· εαν δεν προταξω την Ιερουσαλημ εις την αρχην της ευφροσυνης μου.

7. Μνησθητι, Κυριε, των υιων Εδωμ, οιτινες την ημεραν της Ιερουσαλημ ελεγον, Κατεδαφισατε, κατεδαφισατε αυτην εως των θεμελιων αυτης.

8. Θυγατηρ Βαβυλωνος, η μελλουσα να ερημωθης, μακαριος οστις σοι ανταποδωση την ανταμοιβην των οσα επραξας εις ημας.

9. Μακαριος οστις πιαση και ριψη τα νηπια σου επι την πετραν.